Kendimize Sorular

Çocuklarımıza nasihat vermek,eleştirmek,belli kalıpları kabul ettirmek yerine, düşünerek ve  kendilerine sorular sorarak doğruların bulunacağını fark ettirelim.Bir hata yaptıklarında yada size bir şey danışmak istediklerinde onlara sorular sorarak kendi cevaplarını bulmaları,neden bu şekilde davrandıklarını anlamaları,kendi çözümlerini bulmaya alışmaları yönünde destekleyelim.Böylece kendileri olmayı ve kendi hayatlarının sorumluluğunu almayı öğrenmek,kendi ayakları üstünde durabilmek,kararlar alabilmek yolunda önemli adımlar atmayı başaracaklardır.Bu noktada Descartes 'ın bir sözünü anımsatmak isterim.'Düşünüyorum öyleyse varım' .Çocuklarımızın bu hakkını, bizi tüm canlılardan ayıran bu özelliği ellerinden almayalım.Onlara vereceğimiz en güzel armağanlardan biri, düşünmelerini, kendilerine soru sormayı, bizim de kendimizde örneklendirerek uygulamaya geçirmemizle olsun.Kendi varlıklarını kabul etmeyi yani kendileri olmayı ve koşulsuz sevileceklerini öğrenebilsinler. Onlara model olacak olan önce biziz.Sonra da öğretmenleri tabii ki.Doğal olarak çocuklar ve gençler özellikle kişiliklerinin şekillenmesi ve hayattaki seçimleri, hayata bakış açıları konusunda en büyük etkiyi önce ebeveynlerinden,aile çevrelerinden sonra da öğretmenlerinin etkisiyle gerçekleştiriyorlar.Kendine daha çok soru soran,düşünen nesillerin yetişmesi dileğiyle... 
Esra Işık